پیمان پوررجب


یکی از قابلیت‌هایی که یک کسب و کار برای موفقیت باید داشته باشد، انعطاف پذیری است. هر چقدر یک کسب و کار انعطاف پذیرتر باشد بهتر می‌تواند با تغییرات در محیط تکنولوژیکی همراه شود. تکنولوژی با سرعت زیادی پیشرفت می‌کند و همراهی با آن بسیار حیاتی است؛ پس انعطاف را در کسب و کارتان فراموش نکنید.

عملیاتی کردن یک کسب و کار منعطف نسبتاً دشوار است.، انعطاف پذیری عنصر کلیدی موفقیت در هر کسب و کار و به معنای یادگیری است. هر چقدر بیشتر درباره بازار هدف خود بدانید بهتر می‌توانید اصلاحات و بهینه سازی های لازم را انجام دهید. در دنیای کنونی همه چیز به سرعت در حال تغییر و تحول است و همگان نیز سعی بر همگامی با تغییرات دارند.  

 انعطاف پذيري تصمیم گیری اشاره به توانايي شرکت براي پاسخ و انطباق با تغييرات محيطي دارد. يکي از مهم‌ترین عوامل تأثیر گزار بر انعطاف پذيري تصمیم گیری پويايي محيط است. شرکت‌هایی که در يک محيط پويا و به سرعت در حال تغيير فعاليت می‌کنند، بايد انعطاف پذيري تصمیم گیری را براي به دست آوردن مزيت رقابتي پايدار ايجاد کنند.

انعطاف پذيري تصمیم گیری، نوآوري تصمیم گیری يک شرکت در محيط پويا را بهبود مي بخشد. انعطاف پذيري تصمیم گیری عملکرد نوآوري را با ارائه ساختار و فرآيندهاي قابل انعطاف‌تر تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف از نوآوري تصمیم گیری پاسخ به شرايط محيطي فعلي، تطبيق فن آوري هاي موجود، رفع بيشتر نيازهاي مشتريان، جستجو، تنوع، ريسک پذيري، تجربه، انعطاف پذيري، و کشف است.

انعطاف پذيري تصمیم گیری می‌تواند عملکرد نوآوري تصمیم گیری را با ارائه ساختارو فرآيندهاي قابل انعطاف‌تر تحت تأثیر قراردهد. در اين مطالعه روابط بين انعطاف پذيري تصمیم گیری، نوآوري تصمیم گیری و پويايي محيط مورد بررسي قرارگرفت.
در اين زمينه ملاحظه می‌شود که در يک محيط بسيار نامشخص و در حال تغيير، کارآفرینان نياز به انعطاف پذيري تصمیم گیری براي پاسخ به تغييرات دارند با اين حال، حفظ انعطاف پذيري تصمیم گیری در يک محيط پويا، کار آساني براي کارآفرینان نيست. برخي از موانع براي انعطاف پذيري تصمیم گیری مانند اينرسي سازماني، سن بالا و اندازه سازمان، ضعف حکومت، سازمان و فرهنگ اجتماعي وجود دارد. کارآفرینان براي ساخت انعطاف پذيري تصمیم گیری برخي از اقدامات رابايد در نظر بگيرند.

 آن‌ها بايد ساختار سازماني جديد و فرهنگ نوآورانه را توسعه دهند به خصوص، آن‌ها بايد ساختار مسطح و افقی‌تر را ترجيح دهند زيرا به افزايش نوآوري و ارائه توانايي در حرکت سريع كمك می‌کند. اگر می‌خواهند شرکت براي به دست آوردن عملکرد برتر در شرايط محيطي پويا، موفق باشد، آن‌ها بايد اين مشکلات را حل كرده و يک ساختار سازماني تخت بسازند.

 به طور سنتي، بيشتر سازمان‌ها، عمودي و به شدت سلسله مراتبي می‌باشند. اگر يک سلسله مراتب بلندتر شود، منجر به مشکلي در سر راه ايجاد ساختار سازمان‌های کمتر انعطاف پذير که توانايي پاسخ گويي به محيط را داشته باشند، می‌شود. درسازمان افقي تصميم گيري به سرعت پياده سازي می‌شود. همچنين، شرکت‌های کوچک احتمال بيشتري نسبت به شرکت‌های بزرگ براي راه اندازي اقدامات رقابتي و تمايل به انجام اين کار را دارند. آن‌ها بدين منظور انواع اقدامات رقابتي خود را توسعه می‌دهند.

شرکت‌های بزرگ تمايل به محدود کردن نوع اقدامات رقابتي مورد استفاده دارند. اين امر به عنوان توصیه‌ای جدي براي شرکت‌های دانش بنيان، می‌تواند مورد توجه قرار گيرد. علاوه بر اين، شرکت‌ها می‌بایست هم از صرفه جویی‌های استاندارد سازي استفاده نموده و هم از مزیت‌های خلاقيت و نوآوري و استراتژی‌های تنوع استفاده کنند و بتوانند ميان اين دو تعادل برقرار کنند و به عنوان يک جايگزين تصمیم گیری، قادر به بهره برداري از شایستگی‌های موجود و همچنين بررسي فرصت‌های جديد با مهارت و چابکي باشند.