پیمان پوررجب


به اعتقاد هریس (1998) چند نوع تصمیم اساسی برای کارآفرینان وجود دارد:

1 – تصمیم انتخابی

 تصمیمات بلی – خیر، این یا آن که باید قبل از انتخاب گزینه اتخاذ شوند، در این نوع، طبقه بندی می‌گردند. (آیا باید یک ماشین‌، تجهیزات جدید خرید؟ آیا باید امسال یک نیرو را استخداک رفت؟) تصمیم انتخابی براساس ارزیابی دلایل، مضرات و فواید اتخاذ می‌گردد.


2 – تصمیم میان چند جزء

 این تصمیم‏گیری شامل انتخاب یک یا چند گزینه از بین یک سری احتمالات است و هر انتخاب، متناسب با معیارهای از پیش تعریف شده افراد است.


3 – تصمیمات وابسته

شامل تصمیماتی است که از قبل اتخاذ شده لکن تا زمانی که برخی شرایط خاص فراهم شود، به تعویق افتاده است. مانند خرید یک دستگاه برای تولید اگر قیمت آن مناسب باشد.

به اعتقاد سیمون (1977) تصمیمات به دو دسته برنامه ریزی شده و غیر برنامه ریزی شده تقسیم می‌شوند: در مسائل تکراری، منظم و سازمان یافته که روند تصمیم ‏گیری کاملاً مشخص و مستلزم اقدام فوری است، تصمیم‌گیری‌ها برنامه ریزی شده است.

در تصمیم‌گیری‌های برنامه ریزی شده، تأکید بر اجرای مراحل چهار گانه پردازش تصمیم‏ گیری (تشخیص مسئله، تعیین اهمیت مسئله، جست و جو برای یافتن گزینه‏ ها و ارزیابی هر یک و انتخاب یک گزینه) است.

تصمیم‌گیری‌ها در مسائل غیر معمول و منحصر به فرد و مسائلی که به وسیله روش‌های عملی استاندارد قابل حل نیستند، برنامه ریزی نشده است. تصمیم‌گیری‌ها غیر برنامه ­ریزی شده نوعاً با عدم اطمینان بیشتری همراهند و در این تصمیم‌گیری‌ها بر فرآیندهای شناختی مانند خلاقیت تأکید می‌شود.