پیمان پوررجب
کارآفرینان پیشگامان موفقیت‌های کسب و کارهای کنونی هستند. کانتیلون به سه عنصر اصلی در خصوص فعالیت کارآفرینان اشاره نمود، اول آن که آن‌ها در یک محیط همراه با عدم قطعیت فعالیت می‌کنند، دوم آن که در صورت نداشتن توانایی زیاد برای فعالیت اقتصادی، با فساد و تباهی خاصی مواجه می‌شوند و سوم این که سرمایه اولیه را خودشان فراهم می‌آورند. در سده هفدهم فرانسویان لفظ کارآفرین را در مورد پیمانکاران دولت نیز به کار می‌بردند که در زبان انگلیسی به ایشان «متعهد» می‌گفتند و تقریباً در اواخر این سده اصطلاح «کارفرما» و «صاحب طرح» نیز مورد استفاده قرار گرفت.
این واژه در سال 1848 توسط «جان استوارت میل» به «کارآفرین» در زبان انگلیسی ترجمه شد. او کارکرد و عمل کارآفرین را شامل تصمیمگیری مخاطره‌آمیز، هدایت، نظارت، کنترل و مخاطره‌پذیری می‌دانست و عامل متمایز‌کننده‌‌ی مدیر و کارآفرینی را مخاطره‌پذیری معرفی می‌کرد.
تصمیم گیری کارآفرینانه، در حقیقت قلب فرآیند کارآفرینانه تلقی می‌شود. کارافرینان همواره در حال تصمیمگیری در مورد مسائل گوناگون می‌باشند. در واقع تصمیمگیری کارآفرینانه، روشی است که در آن کارآفرینان با استفاده از ادراک خود، به بررسی، داوری و انتخاب در زمینه فعالیت‌های کارآفرینانه خود مانند ارزیابی فرصت‌ها، ایجاد و رشد کسب و کار می‌پردازند.
تشخیص اینکه کارآفرینان چه کسانی هستند و باید چه تصمیمی بگیرند تا کارآفرین نامیده شوند، نقطه ثقل مباحث متعددی بوده است. اگر توجه ما از اینکه «کارآفرین کیست؟» به این منتقل شود که «کارآفرین چه تصمیمی در شرایط مختلف میگیرد» آنگاه تعریف کارآفرینی روشن‌تر می‌گردد. با آشکار شدن نقش و تأثیر کارآفرینی بر روند اشتغال‌زایی و رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته، تلاش در جهت آموزش و تعمیم دانش و روحیه کارآفرینی در بین کارآفرینان، تجار، دانشجویان شدت گرفت.
از نظرشومپیتر کارآفرین (آنترپرینور)شخصیتی ریسک‌پذیر است که با تصمیمگیری خود فرصت و امکان خلق روش‌ها و فنون جدید، بهبود سازماندهی و یا توسعه منابع جدید را به خوبی تشخیص می‌دهد.
کارل‌اند و همکاران (1984) معتقدند کارآفرین، فردی است که تصمیمگیری برای شروع کسب و کاری را با هدف سودآوری و رشد ایجاد می‌کند. چنین شخصی اساساً به وسیله رفتار نوآورانه شناخته شده و اقدامات مدیریت استراتژیک را در کسب و کار به کار میگیرد.
به نظر جانسون، کارآفرین فردی است پیش رو که خود را تصمیم‌‌گیرنده، عامل و مسئول اتفاقات می‌داند و می‌تواند راه‌های جدید پیشنهاد نماید. او هرگونه مخاطره در فرایندهای کاری را مدیریت می‌کند. کارآفرین شخصی است که با پذیرفتن ریسک، تصمیمگیری در مراحل مختلف شروع و توسعه کسب و کاری را انتخاب کرده، آن را ساماندهی و یک دست می‌کند و هرگونه اقدام را براساس مهارت‌ها، دانش و انرژی‌های مشخص انجام می‌دهد.
بعضی از صاحب نظران رفتار و گرایش‌های کارآفرینانه را عامل کارآفرینی می‌دانند. نايت (1921) كارآفرينان را کارآفرینان ابهام مي‌داند. آن‌ها افرادي هستند كه اعمال و پيش‌بيني‌هايشان براي تغيير بازارها در شرايط ناكافي بودن اطلاعات استوار است. بعلاوه كارآفرينان نياز به انجام كاركردهاي اساسي مديريت از قبيل رهبري و كنترل دارند.
هاول (1972) كارآفرينان را بنيانگذاران شركت‌هاي جديدي مي‌داند كه نقش مهمي را در مالكيت كسب و كارها دارند و تمايل دارند كسب و كارها را به فراتر از مرزهاي خوداشتغالي سوق دهند پیتر دراکر معتقد است کارآفرین کسی است که فعالیت اقتصادی نو و جدیدی را با سرمایه خود شروع می‌کند.
دیدگاه خود را بنویسید